Drodzy Przedsiębiorcy, kolejny rok znacznego spowolnienia gospodarczego za nami.

Doniesienia rynkowe podsumowujące rok 2013 są w przeważającej mierze pesymistyczne. Słaby popyt wewnętrzny miał wymierny wpływ na zwiększenie zadłużenia kraju oraz zbliżenie się poziomu długu publicznego do progu ostrożnościowego 55 % PKB. Wyhamowana koniunktura ograniczyła ilość inwestycji w sferach publicznych i prywatnych. Produkt Krajowy Brutto w 2013 roku zastygł na poziomie 1,3%, co w porównaniu z wynikami jakie osiągała gospodarka narodowa w ciągu ostatnich lat (nawet 5 - 7% rocznie), wygląda co najmniej średnio. Rok ten przyniósł także największą ilość upadłości podmiotów gospodarczych począwszy od 2005 roku. Kuriozalnie w roku 2009, który de facto ogłoszony został szczytem kryzysu gospodarczego, upadłości było mniej – aż o 22 % w porównaniu z rokiem 2013. Najwyższy poziom upadłości zaobserwowany został w sektorze produkcji (277 przedsiębiorstw), źle działo się w budowlance (213 przedsiębiorstw), jak i podmiotach powiązanych.

Główną przyczyną upadłości w 2013 roku był brak płynności finansowej oraz zmniejszone przychody, związane m.in. z restrykcyjną polityką instytucji finansowych. Kryzys dotknął w 88% małe i średnie przedsiębiorstwa. Pod kątem formy prawnej w upadłości niechlubnie królują spółki z ograniczoną odpowiedzialnością (59% liczby upadłości), przedsiębiorcy i spółki akcyjne. Bankructwa w 2013 roku stały się problemem społecznym – wiążą się bowiem ze wzrostem bezrobocia, a nawet paraliżem w poziomie zatrudnienia w danym regionie. Wśród firm które cieszyły się długą historią na rynku gospodarczym w 2013 roku upadły m.in.: fabryka autobusów AUTOSAN S.A., pierwsza polska fabryka lokomotyw FABLOK S.A. czy Częstochowskie Zakłady Fabryczne S.A. oraz Ergomontaż-Południe S.A. Istnieją jednakże przesłanki, które pozwalają na stwierdzenie, że kolejne lata będą dla przedsiębiorców łatwiejsze. Jak podaje GUS, po pięciu kwartałach spadku, druga część 2013 roku przyniosła niewielki wzrost popytu. Znaczny spadek stóp procentowych oraz rekordowo niska inflacja (sięgająca 1%) mogą stanowić elementy stymulujące gospodarkę w 2014 roku.

Warto dodać, iż niski wzrost płac z jednej strony powoduje negatywne konsekwencje dla przeciętnej polskiej rodziny, ale z drogiej strony podtrzymuje konkurencyjność polskiej oferty eksportowej. Dobrą wiadomością jest to, iż kurs złotego w stosunku do euro i dolara wzmocnił się, co dodatkowo zwiększa konkurencyjność cen. Według prognoz Komisji Europejskiej PKB Polski w 2014 roku wzrośnie do poziomu 2,5%, ale z doświadczenia wiemy, iż przewidywania te mogą okazać się niedoszacowane. Nowy rok to również okres spokojniejszej reakcji banków oraz stabilizacji w sferze kredytowej. Ponowne ożywienie gospodarcze, chociażby stopniowe i skromne, może okazać się zbawienne dla firm kończących rok 2013 na minusie.

Rekordowo niskie stopy procentowe będą zachęcały przedsiębiorców do inwestowania w środki trwałe, niemniej jednak zagrożeniem mogą się okazać zatory płatnicze powodujące utratę płynności finansowej. Pomimo satysfakcjonujących przewidywań na rok 2014 niepewność sytuacji gospodarczej może wzmagać problematyka OFE i całego systemu ubezpieczeń społecznych oraz nadmierny deficyt budżetowy, jak również żądania Komisji Europejskiej dotyczące zmniejszenia deficytu sektora finansów publicznych o 1 punkt procentowy w 2014 r. i o kolejne 1,2 w roku 2015. 

W 2014 roku warto zatem wypośrodkować entuzjazm i kasandryzm. By uniknąć przykrych konsekwencji kryzysu dobrze jest korzystać z dostępnych środków prawnych nie tylko dla zabezpieczenia roszczeń, ale i ochrony majątku. Niepewna sytuacja gospodarcza może bowiem dotknąć każdego, nawet pozornie niezagrożonego podmiotu.

Autor: prawnik Alicja Majchrowicz, 7 stycznia 2014 r.

Praca w niedzielę i święta

Sejm uchwalił zmiany w ustawie Kodeks pracy z dnia 26 czerwca 1974 r. - (tekst jedn.: Dz. U. z 1998 r. Nr 21, poz. 94 z późn. zm.).

Zmiana dotyczy możliwości świadczenia pracy w dniach ustawowo wolnych od pracy. Jednakże warunkiem dopuszczalności takiej pracy jest aby była ona świadczona za pomocą „środków komunikacji elektronicznej” oraz aby usługa była świadczona na rzecz osób zagranicznych. Przepisy mają dać szansę krajowym pracodawcą na świadczenie usług dla podmiotów zagranicznych znajdujących się w innej strefie czasowej (geograficznej).

Aby przepisy w tym kształcie weszły w życie ustawa musi zostać zatwierdzona przez Senat.

radca prawny Mariusz Bialic

Sąd Najwyższy uznał, że przepisy pozwalają strażom gminnym (miejskim) na stosowanie stacjonarnych urządzeń rejestrujących - czyli fotoradarów.

Postawieniem Sądu Najwyższego z 3 grudnia 2013 r., sygn. akt V KK 298/13  potwierdzono, że interpretacja przepisów prawa ruchu drogowego obowiązujących po zmianach z 2010 r. pozwala strażom gminnym (miejskim) na stosowanie fotoradarów stacjonarnych a tym samym do karania kierowców. Orzeczenie SN zapadło wbrew stanowisku Prokuratora Generalnego, który to wskazywał, że celem nowelizacji przepisów było odebranie tego prawa strażom gminnym na rzecz Inspekcji Transportu Drogowego. Prokurator Generalny powoływał się min. na stenogramy i dokumenty z prac nad nowelizacją przepisów prawa.

Jak widać SN wie lepiej czego chciał ustawodawca. W tej sprawie SN stał się nie tylko ustami ale i mózgiem ustawodawcy.

radca prawny Mariusz Bialic
pub. 03.12.2014

SN wyjaśnia od kiedy liczy się termin przedawnienia roszczeń z tytułu nienależytego wykonania umowy.

Kiedy możesz czuć się bezpieczny?
Dla zachowania pewności prawa i stabilności stosunków prawnych obowiązujące przepisy przewidują terminy przedawnienia roszczeń. Przedawnienie roszczenia oznacza, że roszczenie nie musi być zaspokojone. Generalna zasada jest taka, że roszczenia przedawniają się z upływem lat 10, a roszczenia okresowe jak i związane z prowadzoną działalnością gospodarczą przedawniają się z upływem lat 3. Okres przedawnienia liczy się od dnia wymagalności roszczenia. Roszczenie jest wymagalne kiedy druga strona może żądać jego wykonania. Przykładowo jeśli Jan Kowalski ma zapłacić Janowi Nowakowi 10 tyś zł 30 grudnia 2013 roku, to do tego czasu Jan Nowak nie może wymusić na Janie Kowalskim zapłaty kwoty 10 tys. zł. Natomiast już w dniu 30 grudnia 2013 roku może żądać do Jana Kowalskiego zapłaty.

Uwaga! przepisy przewidują również sporo wyjątków, tj. sytuacji, kiedy roszczenia przedawniają się szybciej. Czy jednak rzeczywiście jest tak, że termin przedawnienia liczymy od dnia zakończenia realizacji umowy?

W uchwale z dnia 22 listopada Sąd Najwyższy III CZP 72/13 wyjaśnił, że przedawnienie roszczenia o naprawienie szkody z tytułu nienależytego wykonania umowy (art. 471 k.c.) lub jej niewykonania rozpoczyna bieg dopiero od dnia wystąpienia szkody (art. 120 § 1 k.c.).

Radca prawny Mariusz Bialic
2013.11.27

Ustawodawca planuje niekorzystne dla wierzycieli zmiany w prawie podatkowym

Jak donosi Gazeta Prawna (Publikacja:1 października 2013, 10:07; Aktualizacja:1 października 2013, 10:23) do konsultacji międzyresortowych trafił projekt zmian w prawie spadkowym. Zmiany mają wprowadzić przepisy pozwalające na uniknięcie odpowiedzialności za długi spadkowe. Proponowane zmiany zmierzają do przyjęcia zasady, że spadkodawca dziedziczy długi po zmarłym tylko do wartości ustalonego w inwentarzu stanu czynnego spadku. Jeśli do tego dodać plan, że spis inwentarza opracowywany w obecnym stanie prawnym przez komornika ma zostać zastąpiony oświadczeniem spadkodawcy, jest moim zdaniem bardzo niekorzystne dla wierzycieli spadkodawcy. Może to oznaczać, że w wyniku zmian prawa wierzyciele mogą utracić możliwość zaspokojenia swoich wierzytelności od spadkobierców.

Radca prawny Mariusz Bialic
Źródło: Gazeta Prawna (Publikacja:1 października 2013, 10:07; Aktualizacja:1 października 2013, 10:23)

Zmiany w prawie pracy od 23 sierpnia 2013 roku - dotyczą głównie okresu rozliczeniowego oraz zasad odpracowywania przez pracowników zwolnienia od pracy na załatwienie spraw osobistych.

W dniu 23 sierpnia 2013 roku wchodzi w życie (Dz.U.2013.149.896) Ustawa z dnia 12 lipca 2013 r. o zmianie ustawy - Kodeks pracy oraz ustawy o związkach zawodowych. Zmiany dotyczą możliwości wprowadzenia w każdym systemie czasu pracy (-) okresu rozliczeniowego obejmującego okres 12 miesięcy, jeśli przemawiają za tym względy organizacji pracy lub względy obiektywne lub techniczne. Ponadto pomimo przyjęcia okresu rozliczeniowego 12 miesięcznego rozkład czasu pracy danego pracownika może być sporządzany na okres krótszy aniżeli okres rozliczeniowy lecz nie mniejszy niż 1 miesiąc. 

Nowelizacja wprowadza istotną zmianę w zakresie odpracowywania przez pracownika udzielonego mu zwolnienia z pracy na załatwienie swoich spraw osobistych. Zgodnie z nowymi przepisami jeśli pracownik zwróci się do pracodawcy na piśmie o zwolnienie z pracy na załatwienie spraw osobistych i taką zgodę otrzyma, to czas, w którym odpracowuje zwolnienie nie stanowi pracy w godzinach nadliczbowych. Trzeba przy tym zachować prawo pracownika do wypoczynku.

opracował: radca prawny Mariusz Bialic
źródło: Dz. U. z 2013r nr 149, poz. 896

Art. 68 § 4 ustawy z dnia 29 sierpnia 1997 r. - Ordynacja podatkowa  jest niezgodny z art. 2 w związku z art. 64 ust. 1 konstytucji. Przepis ten traci moc obowiązującą z upływem osiemnastu miesięcy od dnia ogłoszenia wyroku w Dzienniku Ustaw.

W pozostałym zakresie Trybunał umorzył postępowanie.

W skardze konstytucyjnej przedstawiono szereg zarzutów dotyczących niezgodności z ustawą zasadniczą przepisów o podatku od dochodów z nieujawnionych źródeł przychodów lub nieznajdujących pokrycia w ujawnionych źródłach. Ze względu na niespełnienie przez skarżącą wymogów formalnych nie wszystkie z nich mogły zostać rozpatrzone merytorycznie, a część zarzutów została cofnięta w trakcie rozprawy.

Trybunał Konstytucyjny stwierdził, że art. 30 ust. 1 pkt 7 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych (dalej: u.p.d.o.f.) nie przewiduje kary bądź środka karnego, w szczególności w postaci przepadku mienia. Nie sposób zatem rozważany przepis prawny traktować jako kształtujący instytucję o charakterze represyjnym. Podatek od dochodów nieujawnionych stanowi nadzwyczajną reakcję ustawodawcy na zjawisko zatajania uzyskiwanych przez podatnika przychodów, a wysoka stawka tego podatku pełni dwie funkcje: rekompensacyjną i prewencyjną. Umożliwia ona bowiem odzyskanie przez państwo podatku nieuiszczonego na zasadach ogólnych i należnych odsetek za zwłokę oraz pokrycie kosztów prowadzonych postępowań. Poza tym ma zniechęcać do oszustw podatkowych, wyjątkowo trudnych do wykrycia przez organy administracji podatkowej. Z tego względu art. 42 ust. 1 i art. 46 konstytucji zostały uznane za nieadekwatne wzorce kontroli kwestionowanej regulacji.

Trybunał Konstytucyjny przyjął, że podstawowymi przepisami ustawy zasadniczej regulującymi możliwość nakładania na jednostki podatków są jej artykuły 84 i 217, z których to przepisów wywodzi się szereg zasad konstytucyjnych, w tym przede wszystkim zasadę władztwa daninowego państwa oraz zasadę powszechności opodatkowania. Powołane przepisy, jak wynika z orzecznictwa Trybunału, stanowią podstawę ograniczania chronionych konstytucyjnie prawa własności i innych praw majątkowych, wyłączając w rozważanym zakresie zastosowanie art. 31 ust. 3 i art. 64 ust. 3 konstytucji. Od tak sformułowanej zasady istnieją dwa wyjątki: 1) gdy pod pozorem regulacji podatkowej ustawodawca ustanawia instrument służący celom niefiskalnym, np. represyjnym czy nacjonalizacyjnym lub 2) gdy przepisy podatkowe normują inne zagadnienia niż nałożenie na jednostki obowiązku określonych świadczeń oraz ustalenie ich wielkości czy wysokości. Z tych względów art. 31 ust. 3 i art. 64 ust. 3 konstytucji zostały uznane za nieadekwatne wzorce kontroli art. 30 ust. 1 pkt 7 u.p.d.o.f.

Stwierdzając naruszenie art. 2 w związku z art. 64 ust. 1 konstytucji przez dwa z kwestionowanych przepisów prawnych, Trybunał Konstytucyjny wskazał, że są one obarczone bardzo poważnymi wadami legislacyjnymi dotyczącymi ich konstrukcji i treści. Wprowadzając szczególnie restrykcyjną instytucję podatku od dochodów nieujawnionych, ustawodawca unormował ją w trzech lakonicznych przepisach, które w większości okazały się nieprecyzyjne i niejednoznaczne. Można przy tym zaryzykować stwierdzenie, że w rzeczywistości tworzą one jedynie szkielet omawianej instytucji, gdyż ona sama została w istotnym stopniu ukształtowana dopiero w praktyce. Do tej pory niektórych wątpliwości nie dostrzeżono należycie w orzecznictwie, z kolei w wypadku tych, które zauważono i wyjaśniono, mamy do czynienia - wbrew zasadzie in dubio pro tributario (nakaz rozstrzygania na korzyść podatnika)  - z rozstrzygnięciami na niekorzyść podatników.

Podstawowy zarzut, jaki należy postawić zaskarżonym regulacjom, dotyczy wyjątkowo niejasnego ukształtowania pojęcia przychodu nieznajdującego pokrycia w ujawnionych źródłach lub pochodzącego ze źródeł nieujawnionych, niejednoznacznego określenia zasad dotyczących biegu terminu do ustalenia zobowiązania podatkowego w podatku od dochodów nieujawnionych oraz braku możliwości uwzględnienia zarzutu przedawnienia zobowiązania podatkowego powstałego na zasadach ogólnych. Pozostałe zastrzeżenia związane z: rozkładem ciężaru dowodu w postępowaniu dotyczącym podatku od dochodów nieujawnionych, określeniem zakresu obowiązków dokumentacyjnych ciążących na podatniku, opodatkowaniem przychodów wynikających z czynności niemogących być przedmiotem prawnie skutecznej umowy oraz zbiegu instytucji ustalenia podatku od dochodów nieujawnionych i określenia wysokości zobowiązania podatkowego powstałego na zasadach ogólnych, miały wprawdzie mniejsze znaczenie, jednak istotnie pogłębiły przekonanie o naruszeniu wymogów ustawy zasadniczej.

Należy przypomnieć, że w świetle konstytucji wyróżnić trzeba dwa standardy poprawności legislacyjnej: zwykły, który dotyczy wszelkich regulacji prawnych (standard ten gwarantuje zasada poprawnej legislacji), oraz podwyższony, który dotyczy regulacji stanowionych w określonych obszarach (standard ten gwarantują zasady szczególnej określoności regulacji ograniczających prawa i wolności człowieka i obywatela, regulacji represyjnych czy daninowych). Trybunał podkreślił, że zakwestionowane w niniejszej sprawie przepisy prawne nie spełniały nawet wymogów właściwych dla standardu zwykłego, chociaż - jako unormowania podatkowe - winny realizować wymogi właściwe dla standardu podwyższonego (art. 84 i art. 217 konstytucji).

Rozprawie przewodniczył wiceprezes TK Stanisław Biernat, sprawozdawcą była sędzia TK Sławomira Wronkowska-Jaśkiewicz. 

Wyrok jest ostateczny, a jego sentencja podlega ogłoszeniu w Dzienniku Ustaw.

źródło: http://www.trybunal.gov.pl/Rozprawy/2013/rozprawy.htm

Od 17 czerwca rodzicom wszystkich dzieci, urodzonych po 31 grudnia 2012 r., będzie przysługiwać nowy, wydłużony wymiar urlopów.

Prezydent RP Bronisław Komorowski w dniu 10 czerwca 2013 r. podpisał ustawę, wydłużającą urlopy rodzicielskie. Tym samym, od 17 czerwca rodzicom wszystkich dzieci, urodzonych po 31 grudnia 2012 r., będzie przysługiwać nowy, wydłużony wymiar urlopów. Złoży się na niego: 20 tygodni urlopu macierzyńskiego, sześć tygodni urlopu dodatkowego i 26 tygodni urlopu rodzicielskiego.

Prezydent RP przy okazji podpisania ustawy podkreślił znaczenie pierwszego roku życia dziecka dla kształtowania relacji rodzicielskich, małżeńskich oraz podjęcia decyzji o kolejnym dziecku. Prezydent szczerze pogratulował „mamom I kwartału” za konsekwencję i determinację, ale również za umiejętność dochodzenia interesów swoich i swoich dzieci w sposób kulturalny i pełen szacunku.

Ministerstwo Pracy i Polityki Społecznej uruchomiło nową stronę internetową www.rodzicielski.gov.pl. Strona została opracowana w sposób przejrzysty, tak aby każdy zainteresowany mógł znaleźć odpowiedni dla siebie dział. Stronę podzielono na zakładki tematyczne: mama, tata, kalendarz urlopów, rodzice adopcyjni, rodzice w pracy oraz żłobek i inne formy opieki.

 Aplikant radcowski  Martyna Janikowska

Czy wiesz, że jako pracodawca możesz zapłacić odszkodowanie za mobbing pracownika nawet gdy ty jako pracodawca nie dopuszczałeś się mobbingu?

Za przypadki mobbingu możesz zapłacić nawet kilkanaście tysięcy złotych!

Obowiązujące przepisy prawa nakładają na pracodawcę obowiązek przeciwdziałania mobbingowi. Twoim obowiązkiem jest ustrzec pracowników przez działaniami mobbingowymi stosowanymi przez innych pracowników. 

Nie dopuść do tego abyś o przypadkach stosowania mobbingu dowiedział się z pozwu o zapłatę.

Jak zapobiec przykrym niespodziankom? Ważne jest opracowanie zakładowych procedur antymobbingowych. Dzięki nim możesz uwolnić się od odpowiedzialności za mobbing pracowniczy.

Czym jest mobbing?
Mobbing to działania lub zachowania dotyczące pracownika lub skierowane przeciwko pracownikowi, polegające na uporczywym i długotrwałym nękaniu lub zastraszaniu pracownika, wywołujące u niego zaniżoną ocenę przydatności zawodowej, powodujące lub mające na celu poniżenie lub ośmieszenie pracownika, izolowanie go lub wyeliminowanie z zespołu współpracowników.

radca prawny Mariusz Bialic

Nowe obowiązki w zakresie znakowania produktów - wydajności energetycznej

Obowiązek tzw. znakowania produktów wprowadza Ustawa o obowiązkach w zakresie informowania o zużyciu energii przez produkty wykorzystujące energię z dnia 14 września 2012 r. (Dz.U. z 2012 r. poz. 1203).

Zgodnie z nowymi przepisami każdy produkt wykorzystujący energię lub mający wpływ na jej korzystanie, po jego wprowadzeniu do obrotu powinien być wyposażony w następującą dokumentację; 
(1) etykietę,
(2) kartę produktu.

Etykieta to nalepka lub tabliczka zawierająca informacje o klasie efektywności energetycznej oraz innych podstawowych zasobach (takich jak: wodę, chemikalia lub inne substancje zużywane przez produkt wykorzystujący energię podczas jego używania) zużywanych przez produkt wykorzystujący energię.

Ustawa reguluje obowiązki Dostawców jak i Dystrybutorów, oraz ewentualne sankcje za nieprzestrzeganie przepisów prawa.

Jeśli jesteście Państwo zainteresowani informacjami proszę o zapoznanie się z naszą publikacją w dziale PUBLKACJE.

Nowe uprawnienia pracowników związane z rodzicielstwem

Szykują się duże zmiany w zakresie prawa pracy. Projekt ustawy zakłada wydłużenie urlopów po urodzeniu dziecka aż do 12 miesięcy. Z tego względu nowo upieczeni rodzice z nadzieją wyczekują zmian, które mają zostać wprowadzone już od 1 września 2013 r. Jednak pomimo ogromnego szumu medialnego nowe przepisy nie weszły jeszcze w życie. Założony termin wejścia w życie ustawy wynika z przyjętego harmonogramu prac i niezbędnych konsultacji.

Jeśli chcą Państwo dowiedzieć się więcej na temat planowanych zmian w kodeksie pracy, serdecznie zachęcam do odwiedzenia Naszej strony internetowej w zakładce Publikacje lub bezpośrednio poprzez link http://bialicsokolowski.pl/web.n4?go=91

Posłowie postulują zmniejszyć kapitał zakładowy spółek z o.o.

27 listopada 2012 roku do Marszałka Sejmu RP został wniesiony poselski projekt ustawy o zmianie Ustawy z dnia 15 września 2000 r. Kodeks spółek handlowych (Dz.U.  Nr 94, poz. 1037 z późn. zm.), projekt zmian dotyczy obniżenia kapitału zakładowego spółek z ograniczoną odpowiedzialnością. Według projektu poselskiego wartość kapitału zakładowego powinna wynosić 1,00 zł (jeden złoty) a wartość nominalna udziałów powinna być nie mniejsza niż 1 (jeden) grosz. 

W uzasadnieniu posłowie wskazują, że w chwili obecnej kapitał zakładowy to często jedynie kwoty deklarowane i w rzeczywistości nie zapewniają faktycznego dysponowania przez spółki określonym w umowie spółki kapitałem. Kolejnym argumentem jest odejście innych krajów UE od wymogów posiadania kapitału zakładowego przez spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Zdaniem posłów proponowane zmiany mają zwiększyć ilość spółek kapitałowych w obrocie oraz nakłonić do przekształcania przedsiębiorstw osób fizycznych w spółki z ograniczoną odpowiedzialnością. Za pomocą proponowanej nowelizacji zwiększenie ilości spółek z ograniczoną odpowiedzialnością przyniesie korzyści państwu jak można przeczytać w uzasadnieniu „……ze względu na wymagania jakie przepisy stawiają spółkom kapitałowym w zakresie ich przejrzystości, w szczególności – podatkowej……”. Obecnie projekt jest na etapie konsultacji.

radca prawny – Mariusz Bialic

Od 22 marca 2013 roku wchodzą zmiany prawa telekomunikacyjnego dotyczące tzw. ciasteczek "cookies"

Najważniejsze zmiany w ustawie z dnia 16 lipca 2004 r. Prawo telekomunikacyjne (Dz.U. Nr 171, poz. 1800) dotyczą: 
- Skrócenia okresu przechowywania danych o wykonanych połączeniach z dotychczasowych 24 miesięcy do 12 miesięcy. Okres przechowywania danych to tzw. okres „retencji”. Przechowywanie danych o połączeniach telekomunikacyjnych pozwala walczyć z przestępstwami. Należy  jednocześnie wskazać, że firmy telekomunikacyjne i tak muszą przez 12 miesięcy przechowywać szczegółowe dane o połączeniach, by móc rozstrzygać reklamacje abonentów.  
- Ciasteczka (cookies) w komputerach. Cookies - ciasteczka służą do zapamiętania preferencji użytkownika, lub ostatniego miejsca odwiedzin na stronie www. Korzystanie z cookies to także ryzyko szpiegowania działalności użytkownika w Internecie, może to zagrażać prywatności użytkownika. Zmiany w prawie telekomunikacyjnym wynikają, z prawodawstwa Komisji Europejskiej, która uznała ,że użytkownik musi posiadać jak największą ilość informacji o instalacji ciasteczek. Dlatego wg przepisów znowelizowanego prawa, użytkownik musi zostać poinformowany o możliwości instalowania cookies oraz możliwości odmowy wyrażenia zgody na instalowanie cookies na swoim komputerze. Taki sprzeciw użytkownik może wyrazić za pomocą ustawień przeglądarki internetowej.  

Każdy przedsiębiorca, który posiada stronę www powinien uzyskać informację o tym czy na dyskach odwiedzających ich stronę internetową są instalowane cookies, jakie dane zbierają, w jakim celu są celu przechowywane te dane, oraz o sposobach korzystania z ich zawartości. Dodatkowo powinniśmy upewnić się, że  przechowywane dane nie powodują zmian konfiguracyjnych w urządzeniu końcowym użytkownika końcowego lub oprogramowaniu zainstalowanym w tym urządzeniu. O takie informacje najlepiej zgłosić się do swojego informatyka.

Jeśli cookies są instalowane to konieczne jest zamieszczenie na stronie www informacji o  sposobie wyrażenia sprzeciwu, który w przyszłości uniemożliwi przechowywanie danych usługodawcy w urządzeniu końcowym abonenta lub użytkownika końcowego.

UWAGA!: zmiany prawa dotyczącego „cookies” zaczną obowiązywać od 22 marca 2013 roku

radca prawny – Mariusz Bialic

Od dnia 01. Stycznia 2012 roku nie trzeba chodzić do Sądu po odpis z KRS. Wraz ze zmianą możliwości technicznych nastąpiła zmiana przepisów prawa. Tym razem można w pełni powiedzieć, że zmian pomaga przedsiębiorcom i usprawnia proces uzyskania odpisu z Krajowego rejestru Sądowego .  Zgodnie z treścią Art. 4 ust. 4aa ustawy z dnia 20 sierpnia 1997 r. o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz.U. Nr 121, poz. 769 z późn. zm.)*

Pobrane samodzielnie wydruki komputerowe aktualnych informacji o podmiotach wpisanych do krajowego Rejestru Sądowego mają moc zrównaną z mocą dokumentów wydawanych przez Centralną Informację, jeżeli posiadają cechy umożliwiające ich weryfikację z danymi zawartymi w Rejestrze.

Zmiana przepisów umożliwia każdemu (posiadającemu dostęp do Internetu) w każdej chwili pobrania ze strony Ministerstwa Sprawiedliwości aktualnego wydruku z KRS dowolnego przedsiębiorcy, fundacji, stowarzyszenia innej organizacji społecznej i zawodowe lub podmiotów leczniczych będących samodzielnymi publicznymi zakładami opieki zdrowotnej, bez konieczności udania się do Sądu i uiszczenia opłaty za odpis z KRS. Zmiany takie powodują oszczędność kosztów i czasu.

Aby uzyskać odpis z KRS wystawcy wejść na stronę internetową: https://ems.ms.gov.pl/krs/wyszukiwaniepodmiotu i postępować zgodnie z instrukcją.

Dla osoby, która otrzymuje wydruk pobrany na podstawie art. 4 ust.4aa w/w ustawy Ministerstwo Sprawiedliwości umożliwiło weryfikację wydruku. W tym celu trzeba wejść na stronę: https://ems.ms.gov.pl/krs/weryfikujwydruk i wpisać nr identyfikacyjny wydruku (znajdujący się w górnym lewym rogu wydruku) a następnie zweryfikować.

radca prawny - Mariusz Bialic
*Przepis dodany ustawą z dnia 13.05.2011 r. o zmianie ustawy o Krajowym Rejestrze Sądowym (Dz.U. Nr 144, poz. 851)

W dniu 19 maja 2012 roku organizowana jest przez Naczelną Radę Adwokacką VI edycja Dnia Bezpłatnych Porad Adwokackich.

Kancelaria Radców Prawnych i Adwokatów Bialic & Sokołowski będzie uczestniczyła w programie zorganizowanym przez Naczelną Radę Adwokacką udzielając w dniu 19 maja 2012 roku bezpłatnych porad adwokackich. Osoby zainteresowane będą mogły w tym dniu otrzymać nieodpłatnie pomoc prawną w naszej Kancelarii.

Najnowsza Uchwała Sądu Najwyższego z 13 marca 2012 roku (sygn. akt: III CZP 75/11)- umożliwia zwrot kosztów pomocy prawnej poniesionych przez ubezpieczonych lub poszkodowanych w postępowaniu przed Zakładami Ubezpieczeń o wypłatę odszkodowania - tzw. postępowaniu likwidacyjnym.

Uchwała Sądu Najwyższego z dnia 13 marca 2012 roku powinna spowodować, że Zakłady Ubezpieczeń będą rzadziej odmawiać wypłaty odszkodowań szczególnie tych mniejszych licząc na to, że ubezpieczony nie odwoła się do sądu lub koszty pomocy prawnej, będą czynić nieopłacalnym rozpoczynanie procedury przy udziale radców prawnych lub adwokatów. To niewątpliwie korzystne rozstrzygnięcie dla ubezpieczonych jak i poszkodowanych.

Dotychczas koszty pomocy prawnej radców prawnych lub adwokatów w postępowaniu likwidacyjnym toczącym się przed Zakładem Ubezpieczeń nie były zwracane, gdyż nie były traktowane, jako szkoda.

Uchwała składu 7 sędziów SN z dnia 13 marca 2012 r. (sygn. akt III CZP 75/11).

Uzasadnione i konieczne koszty pomocy świadczonej przez osobę mającą niezbędne kwalifikacje zawodowe, poniesione przez poszkodowanego w postępowaniu przed sądowym prowadzonym przez ubezpieczyciela, mogą w okolicznościach konkretnej sprawy stanowić szkodę majątkową podlegającą naprawieniu w ramach obowiązkowego ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej posiadaczy pojazdów mechanicznych (art. 36 ust. 1 ustawy z dnia 22 maja 2003 r. o ubezpieczeniach obowiązkowych, Ubezpieczeniowym Funduszu Gwarancyjnym i Polskim Biurze Ubezpieczycieli Komunikacyjnych, Dz.U. Nr 124, poz. 1152 ze zm.).

radca prawny - Mariusz Bialic

Historia walki emerytki z systemem bankowym.

Coraz częściej słyszy się o praktykach banków, czy też firm windykacyjnych, którzy korzystając z ludzkiej niewiedzy stosują niezgodne z prawem działania zmierzające do ściągnięcia należności już spłaconych, bądź przedawnionych. Ostatnio Kancelaria prowadziła właśnie taką sprawę. Niniejszym chcemy zwrócić Twoją uwagę na taki stan rzeczy, gdyż Ty również możesz paść ofiarą nieuczciwych praktyk.

Jakiś czas temu do Kancelarii zgłosiła się zdezorientowana starsza Pani, która została wezwana przez Bank do zapłaty, który następnie wniósł przeciwko niej pozew do Sądu. Kobieta twierdziła, że nie jest nic winna Bankowi, gdyż swój dług już spłaciła. Wedle uzyskanych przez Nas informacji tak też było w rzeczywistości. Postępowanie to, na skutek podniesienia przez Nas zarzutu spełnienia świadczenia w całości zakończyło się cofnięciem powództwa i umorzeniem postępowania.

Pomimo powyższego, Bank dysponując tytułem wykonawczym złożył wniosek egzekucyjny. Jak już wspomniano, należność objęta tytułem wykonawczym została już w całości wyegzekwowana w toku wcześniej toczącego się postępowania egzekucyjnego. Co więcej sprawę egzekucyjną prowadził ten sam Komornik. Komornik we wcześniejszym postępowaniu wyegzekwował całą należność i wydał postanowienie o pozostawieniu tytułu wykonawczego w aktach sprawy. Bank domagał się prowadzenia egzekucji na podstawie tego samego tytułu wykonawczego bez jakiegokolwiek wyjaśnienia i odniesienia się do wcześniej toczącej się egzekucji, nie dołączając tytułu wykonawczego, który pozostał w aktach. Komornikowi nie przeszkadzało to wszcząć ponownie egzekucję w stosunku do tej samej osoby na podstawie tego samego tytułu wykonawczego.

Działania Banku uruchomiły całą machinę, której nie sposób było zatrzymać. Bank jako wierzyciel domagał się działania Komornika, który natomiast wykonywał swoje obowiązki.

Z pomocą Kancelarii udało się przerwać absurdalne błędne koło. Dzięki Naszemu zaangażowaniu starsza Pani zdecydowała się podjąć walkę z Bankiem. Początkowo trudno było przekonać staruszkę do współpracy, gdyż obawiała się, że nie jest w stanie przeciwstawić się działaniu takiej instytucji. Jak się okazało sprawa nie należała do prostych.

W toku pracy nad sprawą, zdecydowaliśmy się wnieść powództwo o pozbawienie tytułu wykonawczego wykonalności. Zastosowaliśmy taką instytucję prawną, gdyż chcieliśmy zabezpieczyć Naszą Klientkę na wypadek kolejnego bezpodstawnego żądania Banku. W trakcie procesu otrzymaliśmy od Banku pismo, w którym uznano powództwo Naszej Klientki. Jakby się wydawało sprawa na tym etapie powinna się zakończyć. Jednakże pomimo uznania powództwa Komornik nadal egzekwował wyegzekwowane wcześniej należności z emerytury Naszej Klientki. Według Naszych informacji Bank nie zrobił nic, aby przerwać egzekucję.

Ostatecznie, po przeprowadzeniu rozprawy, w trakcie której przedstawione zostały stanowiska stron, Sąd wydał Wyrok, którym pozbawił w całości wykonalności tytułu wykonawczego w postaci bankowego tytułu egzekucyjnego.

Sprawa nie jest jeszcze ostatecznie zakończona. Kancelaria czeka na dokładne wyliczenie Komornika, jakie kwoty zostały ściągnięte z emerytury i w jakich datach, a następnie wystąpi do Banku o zwrot tych należności. Bardzo prawdopodobne jest, że Bank nie będzie chciał ugodowego załatwienia sprawy, przez co zmuszeni będziemy wystąpić na drogę sądową, w której nie wykluczamy żądania zapłaty odszkodowania na rzecz Naszej Klientki. Należy jasno powiedzieć, że Staruszka stała się ofiarą Banku, którego działania, z całą pewnością nastawione były na wyłudzenie pieniędzy od osób, które nie mają na tyle odwagi i determinacji, by przeciwdziałać tego typu praktykom.

Niestety takie historie się zdarzają, a bezradni poszkodowani płacą po kilka razy te same długi. Nie podejmują żadnych działań prawnych, obawiając się, że nie są w stanie wygrać z potężną firmą, na rzecz której pracują rzesze prawników. Nie jest to prawdą!  Apelujemy, żeby osoby dotknięte takim działaniem nie bały się bronić swoich praw. W świetle obowiązującego prawa takie praktyki są niedozwolone i należy im z całą pewnością przeciwdziałać, właśnie poprzez obronę swych racji na drodze sądowej, w sytuacji, gdy ugodowe załatwienie sporu nie jest możliwe. Dlatego też, jeśli jesteś w podobnej sytuacji nie możesz pozostać bierny, dając tym samym przyzwolenie na takie praktyki.

aplikant radcowski - Martyna Janikowska

Wygodniejsze dostarczanie wyroków i decyzji.

W niniejszej oraz w kolejnej publikacji przedstawimy najważniejsze konsekwencje proponowanego sposobu doręczenia wyroków sądowych i decyzji administracyjnych.

Będzie lepiej!  Nie będziemy musieli wystawiać w kolejkach na poczcie, a listy polecone z sądu, organów administracji oraz organów skarbowych odbierzemy z własnej skrzynki pocztowej!

Lepiej tylko, dla kogo!  Czytając uzasadnienie mam nieodparte wrażenie, że nie chodzi o obywateli, ale o „…..planowane oszczędności pracy i finansów nadawców przesyłek poleconych za potwierdzeniem odbioru (tzw. awizo). Podobnie zmniejszenie kosztów działalności powinno wystąpić po stronie operatorów pocztowych związane ze zmniejszeniem skali dostarczania przesyłek poleconych a następnie dostarczania informacji pisemnych o możliwości odbioru tychże przesyłek pocztowych w placówkach operatora pocztowego……” no i co ważniejsze „zmiana zmniejszy, bowiem koszty pracy organów administracji publicznej – rządowej i samorządowej- oraz wymiaru sprawiedliwości….”.  Nie można zapomnieć o tym, że i obywatel skorzysta, bo pomysł na zmianę prawa „…….spowoduje … oszczędności w wydatkach gospodarstw domowych, związane z koniecznością dojazdu do placówek pocztowych…” a jak wiadomo wiąże się to „… z koniecznością posiadania wolnego czasu, niekiedy kosztem nie tylko aktywności prywatnej, lecz i zawodowej….”.

No cóż argumentacja wydaje się być logiczna, ale czy zmiany są rzeczywiście korzystne. Wg mnie przeciętny Nowak, który wyrazi zgodę na proponowany sposób doręczania pism z sądów organów administracji może zaoszczędzi kilkanaście lub kilkadziesiąt minut na odbiór przesyłki pocztowej, ale ciekawy jestem, czy ktoś oszacował ile czasu, nerwów i stresu będzie kosztowało Nowaka próba wykazania, że faktycznie wyjął ze skrzynki przesyłkę w dniu 13 maja a nie jak wskazał listonosz 5 maja?

Mogę to sobie wyobrazić - Chwileczkę, do kogo pretensje Panie Nowak Sąd nie może dopuścić dowodu w sprawie albowiem w wezwaniu sądu został Panu zakreślony termin do złożenia wniosku dowodowego 7 dni od dnia otrzymania pisma. Z adnotacji poczty wynika, że listonosz doręczył Panu przesyłkę 5 maja, zatem termin upłynął Panu w dniu 12 a Pan złożył pismo w dniu 13 maja.  Przecież złożył Pan oświadczenie, że jest Pań świadomy, że doręczenie przesyłki następuje w dniu włożenia listu przez listonosza do skrzynki, i że zna Pan wszystkie konsekwencje prawne wynikające z innych przepisów. (por. proponowana treść art. 26a ustawy prawo pocztowe – druk nr 4333). Pytanie tylko, kto wytłumaczył Nowakowi, o jakie konsekwencje chodzi!

Jeśli Nowak uda się do prawnika, co on zrozumie, doradzi i pomoże to jasne, ale kto na tym zaoszczędzi i ile?

Pewnie się czepiam, bo projekt przewiduje, że Nowak może np. na czas wyjazdu złożyć wniosek o zawieszenie doręczania mu przesyłek do skrzynki na czas wskazany we wniosku, ale nie dłuższy niż 2 miesiące. Ale proszę o naukę, bo nie rozumiem, często wyjeżdżam, jestem aktywny zawodowo a przecież, aby złożyć taki wniosek muszę się udać do placówki pocztowej  „……kosztem wolnego czasu, aktywności prywatnej lub zawodowej…..”.[1]

Na szczęście to na razie projekt, i możliwość wyboru a nie przymus.

radca prawny - Mariusz Bialic

SN 13 grudnia 2011 roku potwierdził obowiązek Gmin do wskazania pomieszczenia tymczasowego niechcianego lokatora, któremu nie przysługuje prawo do lokalu socjalnego.

Nie ma już wątpliwości, że Gmina ma obowiązek dostarczyć pomieszczenie tymczasowe w trybie art. 1046 § 4 k.p.c., potwierdził to w dniu 13 grudnia 2011 roku Sąd Najwyższy w Uchwale składu 7 sędziów SN (sygn. akt III CZP 48/11). Orzeczenie Sądu Najwyższego potwierdza, że Gmina na wezwanie komornika zobowiązana jest do wskazania pomieszczenia tymczasowego dla eksmitowanego lokatora, któremu nie przysługuje prawo do lokalu socjalnego.

Dotychczas Gminy twierdziły pomimo wyraźnego w tym zakresie przepisu art. 1046 § 4 kodeksu postępowania cywilnego, że nie mają takiego obowiązku oraz wskazując, iż nie posiadają pomieszczeń tymczasowych.  

Od 13 grudnia 2011 roku za swoją postawę Gminy zapłacą właścicielom odszkodowanie. Sąd najwyższy wprost wskazał, że „Gmina ponosi wobec właściciela lokalu mieszkalnego odpowiedzialność na podstawie art. 417 § 1 k.c. za szkodę powstałą w okresie obowiązywania art. 1046 § 4 k.p.c. w brzmieniu nadanym ustawą z dnia 2 lipca 2004 r. o zmianie ustawy - Kodeks postępowania cywilnego oraz niektórych innych ustaw (Dz.U. Nr 172, poz. 1804) na skutek zaniechania wskazania, na wezwanie komornika, tymczasowego pomieszczenia dla dłużnika mającego obowiązek opuszczenia, opróżnienia i wydania tego lokalu.”

radca prawny - Mariusz Bialic

Współpraca z Opolskim Centrum Badań Regionalnych

Nasza kancelaria Bialic & Sokołowski Kancelaria Radców Prawnych i Adwokatów s.c. wspólnie z Opolskim Centrum Badań Regionalnych przy Wyższej Szkole Zarządzania i Administracji w Opolu realizuje projekt Integracja bez granic”.

Program skierowany jest do cudzoziemców spoza UE legalnie przebywających w Polsce. Więcej na naszej stronie internetowej w zakładce pro publico bono.